Jej nazwa brzmi tajemniczo. Wielu przedsiębiorców zupełnie nie zdaje sobie sprawy, że za brak posiadania w firmie odpowiedniej dokumentacji cen transferowych może im grozić całkiem pokaźna kara finansowa. Najczęściej brak tej wiedzy dotyka krajowych podatników, którzy prowadzą kilka podmiotów gospodarczych i właśnie dlatego mogą być objęci tym obowiązkiem.

Cena transferowa (transfer pricing), to inaczej cena transakcyjna. Jeśli powiązane podmioty prowadzą wewnętrzną wymianę towarów i usług, ceną transferową będzie cena różniąca się od cen, jakie wynegocjowano na wolnym rynku w podobnych warunkach ale przez niezwiązane ze sobą podmioty. Najczęściej dotyczy to grup kapitałowych, w których dochodzi do przepływu towarów handlowych między przedsiębiorstwami albo do świadczenia usług. Ceny takie mają realny wpływ na wysokość zysków lub strat w tych grupach oraz na ich konkurencyjność wobec innych przedsiębiorstw. Wpływają też na ceny dla ostatecznych odbiorców produkowanych przez daną firmę towarów lub świadczonych przez nią usług.

Ponieważ ceny transferowe są mocno związane z przerzucaniem dochodów między powiązanymi podmiotami, podlegają kontroli organów. Są one bowiem narzędziem wykorzystywanym do unikania opodatkowania na gruncie krajowym i międzynarodowym. Są bardzo ważne w transakcjach dokonywanych z podmiotami, które mają swoją siedzibę lub zarząd w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową – tak zwanych „rajach podatkowych”.

W ostatnich latach pojęcie ceny transferowej cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno przedsiębiorców, jak i administracji podatkowej. Dla organów podatkowych stało się zagadnieniem priorytetowym kontrolowanie owych cen. Mają prawo do kontrolowania rynkowości ustalonych między powiązanymi podmiotami cen transferowych. Warto jest zapoznać się z obowiązkiem prowadzenia dokumentacji cen transferowych, której głównym zadaniem jest w razie kontroli udowodnić, że zastosowane ceny transakcji między powiązanymi podmiotami nie służyły transferowaniu dochodu.